ഇതു പ്രഭാതം : സദാശിവനുണര്‍ന്നു. അത്യാവശ്യ പ്രഭാത കൃത്യങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു. അവള്‍ കൂലിപ്പണിക്ക് പോകും മുമ്പേതന്നെ, ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് ചൂണ്ടയുമെടുത്ത് പുഴക്കരയിലേക്ക് നടന്നു.
ഇതു മദ്ധ്യാഹ്നം : സദാശിവന് സമയം തിരിച്ചറിയുന്നത്, ആമാശയവും കൂടി ഉപയോഗിച്ചാണ്. ഷാപ്പില്‍ ചെന്നാല്‍ കപ്പയുമിറച്ചിയും കിട്ടും. അവള്‍ അരിപ്പാട്ടയില്‍ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന നാല്പത്തിരണ്ടു രൂപയുണ്ട്.
" സാരമില്ല ! മീന്‍ വിറ്റു പണം കിട്ടുമ്പോഴതു കൊടുക്കാം ! ഒരുത്തീടേം സൌജന്യം വേണ്ട !"
സായാഹ്നം : ചൂണ്ടയിലാകെ കിട്ടിയത് നാലു മീന്‍. വലുത് മൂന്നെണ്ണം രണ്ടു കിലോയോളം വരുന്നത്, ചെറുത് ഒന്ന് അതു കറിവയ്ക്കാം !!
ബാര്‍ ഹോട്ടലിനു മുന്‍പില്‍ , കാറുകള്‍ക്ക് നേരേ മീന്‍ ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടിയും, നിര്‍ത്തിയ കാറുകള്‍ക്കരികില്‍ , കുനിഞ്ഞ് വിനയം നടിച്ചു വിലപറഞ്ഞും നില്‍ക്കുന്നു , സദാശിവന് !
രാത്രി : സത്യത്തില്‍ ഇതാണ് സദാശിവന്റെ സമയം ! വീടിനു മുമ്പില്‍ ,നിലത്തുറയ്ക്കാത്ത കാലുകളുമായി നൃത്തം ചെയ്യുകയാണ്, സദാശിവന് !
പുറത്തു വരുന്ന കുഴഞ്ഞവാക്കുകള്‍ ഏതുറക്കച്ചടവിലും അവള്‍ക്കു പെറുക്കിയെടുക്കാം , കുറേ വര്‍ഷമായുള്ള ശീലമാണേയ് !
" എനിക്കിനി ഒന്നും വേണ്ട! ഞാന്‍ കഴിച്ചു.
ഒരു മീനുണ്ട് നീ പൊരിച്ചോ! ഇതാ ഇരുപതു രൂപ, പിള്ളേര്‍ക്കെന്താന്നു വച്ചാ വാങ്ങിക്കൊ!
സദാശിവന് ഒരുത്തീടേം സൌജന്യം വേണ്ട"
കൂട്ടം.കോമില്‍ 28.10.2010ല്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.
